Przejdź do głównej zawartości

Jak powstał Zielony Balonik


Cukiernia Lwowska Jana Michalika, mieściła się tuż za Bramą Floriańską w pobliżu Akademii Sztuk Pięknych. 
Adepci malarskiej sztuki, ukończywszy Akademię, przesiadywali w Cukierni Michalika, która nosiła nieoficjalną nazwę Michalikowej Jamy. Karol Frycz, Kazimierz Sichulski, Witold Wojtkiewicz, Henryk Szczygliński, Stanisław Kuczborski to tylko niektórzy ze stałych bywalców Jamy i osławionego „stolika malarskiego”. 

Niektórzy twierdzą, że właściciel lokalu nie bardzo rozumiał przesiadujących tu godzinami malarzy. Trudno w to uwierzyć że, ktoś kto nadawał poetyckie imiona produkowanym przez siebie ciastkom na przykład Carmen, Goplana, mógł być pozbawiony artystycznej duszy? Z drugiej strony może był silniejszy duch przedsiębiorcy, na przykład Jan Apolinary pierwszy wprowadził  afisze promujące ciastka. 

Do  cukierni przychodziło mnóstwo gości, nie mogąc już pomieścić wszystkich, Michalik zdecydował się na otwarcie nowej, większej sali, której wystrój powierzył Fryczowi i Franciszkowi Mączyńskiemu. Panowie zamówili u Sichulskiego wielkie panneau, będące parafrazą Sądu Ostatecznego Michała Anioła z twórcami i uczestnikami zielonobalonikowych spotkań w roli głównej. Nawet nie przyszło im na myśl, że historia w pewnym sensie się powtórzy. Nagie namalowane postacie zbulwersowały stałego gościa cukierni, emerytowanego austriackiego generała  że nie dopił on kawy, splunął i opuścił lokal. Doniesiono o tym Michalikowi. Ten przybiegł i oświadczył, że wyrzuci obraz jeżeli artysta nie pozasłania najdrażliwszych szczegółów. I tak samo jak Michał Anioł, Sichula musiał dorobić wszystkim kąpielowe majtki.
Inicjatorem powołani kabaretu Zielony Balonik był Jan Agust Kisielewski. Nazwa znalazła się ponoć sama: gdy nad ranem opuszczali cukiernię, natknęli się na chłopca sprzedającego baloniki – zielone jak nadzieje i jak nastroje przyszłych kawalarzy. 


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Max Factor czyli Maksymilian Faktorowicz

Mimo że urodził się z dala od Ameryki, a za ocean trafił dopiero w wieku 32 lat, bez wątpienia uosabia amerykański mit od pucybuta do milionera. To właśnie w USA Maksymilian Faktorowicz, już jako Max Factor, stał się naprawdę wielki, bogaty i sławny. Jego droga do sławy wiodła ze Zduńskiej Woli, gdzie się urodził, i Łodzi, w której dorastał, przez Moskwę, gdzie zyskał uznanie samego cara, aż do Saint Louis i Los Angeles, w którym założył swoje imperium. Maksymilian Faktorowicz urodził się 15 września 1872 roku w Zduńskiej Woli. W Łodzi spędził dzieciństwo i wczesną młodość. Jako kilkulatek, po śmierci matki Cecylii, zostaje półsierotą. Mając osiem lat, zaczyna zarabiać na życie. Pracuje jako pomocnik dentysty i aptekarza, trafia również do pracowni jednego z najbardziej znanych perukarzy. Przekonuje się też, że to jego pasja. Dlatego po odbyciu obowiązkowej, czteroletniej służby wojskowej otwiera na przedmieściach Moskwy mały sklep perukarski. ...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Jak powstało 12 opowiadań zainspirowanych, zilustrowanych przez czytelników?

Nail Gaiman  zastanawiał się w jaki sposób mógłby współpracować z czytelnikami i tak powstał plan  Kalendarza Opowieści .  Powstało kilka krótkich klipów dzięki Black Berry, w których to Neil przedstawia i zachęca do udziału we wspólnym tworzeniu  Kalendarza opowieści . Wiele tysięcy ludzi postanowiło podzielić się swymi uczuciami i myślami ze światem. Czytelnicy zostali także zaproszenie do zilustrowania; nadesłano wiele niesamowitej grafiki.  Nail pisze  "  Najwspanialsze w pisaniu opowiadania jest to, że kiedy już je skończysz, przestaje należeć wyłącznie do ciebie. Należy do tych, którzy je czytają." My zastanawiamy się jak zachęcić do zaprojektowania własnego kalendarza i tak powstał  katalog inspiracji  :)
Prześlij komentarz
Czytaj więcej